13 yaşında ve büyükleri tarafından azarlandığı için intihar girişiminde bulunan çocuk kadar insanın içini acıtan bir durumdur.Yakın zamanda bir yakınımın başına gelmiştir.şöyle ki 13 yaşında, orta ikinci sınıf öğrencimiz ailevi birtakım tartışmalardan sonra söylenen lafları ve kendisine kızılmasını hazmedemeyip evde ne kadar hap varsa içmiştir. tabi sonra ölüm korkusuyla itiraf etmiştir* her şeyi ama neye yarar haplar mideye indikten sonra. doktorun ifadesi ile bir nevi kokteyl yapmış. neyse ki zamanında müdahale sayesinde kurtuldu. peki amacı neydi? dikkatleri üzerine toplayıp birazcık da olsa hayatında sadece annesinden gördüğü ilgi kadarını başkalarından görebilmek için mi? kendini değerli hissedebilmek için mi yoksa? evet sadece bunlar için bu yaşta bir çocuk hayatını hiçe saymıştır, ne yazık. 13 yaşında bu tepki neden peki diye sorgulayacak olursak cevap çok basit: ergenliğin verdiği asilik + ailesel huzursuzluk
Benim gözlemlediğim, bu tür olayların temel sebebi genellikle aile içindeki huzursuzluk oluyor ne yazık ki. anne ile baba sürekli tartışma halindeyse,anne veya babadan herhangi biri vefat etmişse ya da anne-baba ayrıysa çocukların psikolojisi büyük ihtimalle sarsıntıya uğramıştır zaten. mesele şu; ne bu çocukların her istediğine tamam diyip şımarmasına neden olmalı, ne de onu bir birey olarak görmezden gelip asileşmesi sağlanmalı. çocuk üzerinde en ufak bir baskı hissederse ters tepki yapması olağandır, hele ki bu yaşlarda.
Bu ve buna benzer örnekler aslında ülkemizin geri kalmışlığının göstergelerinden sadece biridir, eğitim konusunda geri kalmışlık. okumuş görmüş geçirmiş bireyler her zaman olmasa da genel anlamda çocuklarına karşı daha özenli davranmaya çalışırlar ve dolayısıyla çocuk üzerinde anormal bir baskı hissetmediğinden ne bunalıma girer ne de bu tür davranışlar gösterir.*
(bkz: nitelikli eğitim şart)
