kimsenin kendi başına gelmeden ne kadar iğrenç bir şey olduğunu anlayamayacağı olay. başımdan geçen bir olayı anlatayım, bir yardımı olur belki. ırkçılığa ne kadar karşı olsam da, eski bir ırkçı olarak tamamen kafamdan atamamıştım. ukraynada öğrenciyim. iki türk otobüse bindik, yurdumuza gidiyoruz. bir dede ayağa kalktı biraz sonra inecek. arkadan para uzattılar, durağını ve kaç kişi olduğunu söyleyip dedeye uzattım. yüzüme iğrenmiş bir ifadeyle baktı 5-6 saniye ve kafasını çevirdi. o an içim nasıl yandı, nasıl ezildim, ne kadar kötü hissettim anlatamam. yanımda oturan kadın da bunu gördü ve adamı hareketleriyle ayıpladı. sonra omzumu sıvazladı nazikçe destek olmak için. tabi o bunu yaparken, benim gözlerim dolmuştu ve ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. sonra benden parayı almayan bu orospu çocuğu adam inene kadar bildiğin muavin kesildi. en az 6-7 kere para uzattı şoföre. ırkçılık yapan herkesin o duyguyu yaşamasını istiyorum. yaşayın da anlayın nasıl bir orospu çocukluğu yaptığınızı. bir insanı düşüncelerinden dolayı sevmeyebilirsin, hareketlerinden dolayı sevmeyebilirsin ama kendi elinde olmayan ırkı yüzünden sevmiyorsan hiç kusura bakma ama katıksız bir orospu çocuğusun.
