askın bile bile tutsak olmayı gerektiren doğasını baştan kabullendikten sonra, yanında eşantiyon olarak aldığınız şeydir. kendisinden çok çekeceğiniz var demektir. ancak ondan çekecek olmasanız, aşkın da tadı tuzu kalmaz. açıkçası aşk, her gece ağlayacağını bilmeden ve acı çekmeden yaşanmaz. çünkü özünde yatan gerçek mazoşist yaklaşımlardır; aşkı aşk yapan "ah bir kavuşsam ona.." değil de aslında "kavuşamasam da acımdan yine dünyaya gelsem, bı ızdırabı her seferinde yeniden yaşasam, ona da yaşatsam, özgürlüğü de sonsuzluğu da ona sebep tatsam.." dır.
