o zmaanlar magnum dondurması 2 milyondu ve her babayiğit alamazdı
bu dondurmayı. halen daha 2 milyon (yani yeni parayla 2 ytl)
olmasından da anlıyoruz ki pahalı bir zevkti. babam ise
kesinlikle bu dondurmayı yememize izin vermezdi. sevmezdi
o kadar bir dondurmaya para vermeyi. ve bir gün bir kafede
babamı yakaladım. ve yaran diyalog başladı.
--spoiler--
+oo baba magnum yiyon haa vay vay vay
-kes lan
+bi dakka bi dakk ben de iafaj hıh
-kes git şu parayla bana bir dondurma daha al(verdiği para 2 tane max almaya yeter)
+eee ben magnum istiyorum
-kes dedim ya koçum git iki tane al birini de bana getir.
+seni anneme söyliycem
-ulan sus git şimdi köpek gibi getir.
+ühü ühü yemiycem işte.
-ii ben yerim ikisini de bana getir.
--spoiler--
