istanbula yenikapı üzerinden gidip eminönüne geçip ordan kafama göre bi otobüse atlayıp istanbulda kaybolasım var.ama nedense hep aklımdan bayrampaşa ya da bahçelievler geçiyor bir şeyler illa ki sevdiğim kızın yanına mı sürüklüyor anlamıyorum ki.hepimizde olmuştur öylesine değer verdiğiniz kişinin hiç olmadık yer de karşınıza çıkması ya da baktığınız her yerde ona benzetebileceğiniz yabancı kişileri heyecanla bakar olmuşsunuzdur.belki de öyle bir şey yaşamak istiyorum bilmiyorum.zaten bu aralar sağlıklı düşündüğüme de inanmıyorum.herkes ve dışımdaki benliğim bile tekrar bir şey dese onu tersleyeceğimi affetmeyeceğimi inanmayacağımı sanıyor ama içimde susturamadığım her an onun yanında olma arzusunu yenemiyorum bir türlü.
