ırkçı, milliyetçi, faşizan bir söylem olmadığı sürece her milliyetten insanın kendi milliyetini söylemesi kadar doğal birşey yoktur, ancak günümüzde böyle mi söyleniyor yada bu anlam ne kadar kendini koruyor tartışılır.
benzer olarak da kürdün, lazın, çerkesin de aynı gerekçelerle, faşistleşmeden kendi milliyetlerini söylemeleri en doğal haklarıdır.
ancak daha büyük bir gerçeklik vardır. işçi sınıfının milleyeti yoktur. konu ülkemiz olduğu için şunu söyleyebilirim, zamanında ki (1960-1980) büyük göç dalgasıyla dünyanın çeşitli ülkelerine göç etmek zorunda kalan yurttaşlarımız gittikleri ülkede (söylem haricinde) ne kadar türk kalabildi. haa şimdi "türküm allahına kadar" gibi basit bir lafla karşımıza dikilecek insanlar vardır, çok da önemli değildir çünkü onlar ne mutlu türküm diyene sözünü bile faşistçe anlayacak insanlardır.
