kutsallaştırılmaması gereken duygudur. sadece o ana ait hissedilenleri kapsamak amacıyla kullanılmalıdır seviyorum cümlesi. Ama biz seni seviyorum derken bir ömür de seveceğim, ben hep seni seveceğim, hiç ayrılmıyacağım yanından der gibiyizdir. yada bize söylenen seviyorumu böyle anlamak isteriz. ve aslında pratikte tutulmasının kesin ve garanti olması mümkün olmayan bir sözü veriyor gibiyizdir. böyle düşünerek söylenen ve algılanan seviyorum cümlesinin içine artık sorumluluk mikrobu kaçmıştır. artık sorumluluklar, görevler vardır bu sevginin içinde ve hiçbir zaman eski saflığı ve temizliği içinde olmayacaktır. sorumluluk kötü bir şey midir? hayır değildir lakin gerçek saf bir sevginin içine karışamamalıdır. sonra neler olur? bir sürü çift görüyorum. evli, sevgili, ya da anne kız, baba kız, akraba falan. iyileri de var ama benim dikkatimi çeken kötüleri. mutsuzlar yani. ama çok seviyorlar birbirlerini. sevgi kutsallaşınca böyle oluyor. mutsuzsun, bu ilişkide kötü hissediyorsun ama sorsan seviyorsunuz birbirinizi. çözemiyorsun, ya da çözmeye de çalışmıyorsun, ilişkiden ger
i de çekmiyorsun kendini, dibine kadar bağımlı olmuşsun. kaybetmekten altına edecek kadar korkuyorsun ama çok seviyosun. burayı anlamakta zorlanıyorum. tamam sevin birbirinizi ama sevgiye takılmayın. sen bu ilşkide kendini nasıl hissediyorsun. mutlu musun? keyif alıyor musun onunla olmaktan? sana iyi hissettiriyor mu? hayır sa cevabın bana zulümden başka bir şey değil o sevgi. bir nevi mazoşizm. ama seviyorum onu, aslında o da beni seviyor dediğin, buraya takıldığın anda virüs girmiştir bünyeye.
