-gene de özlüyor insan.neyini özlüyorum,niye özlüyorum bilmiorum ki özlüyorum işte.her hafta halısaha maçında yenilip ertesi hafta yine o sahaya çıkmaya benziyor benimkisi.ben ya oyunun kendisini seviyorum ya da maçı kaybetmeye okadar çok alışmışım ki koymuyor artık.giden gidiyor ya sen zannediyor musun ki kalan kalabiliyor.ilk o gidiyor.Gitme demiyor ya ilk o gidiyor.
-nerde ne yapıyorlar acaba sevdiklerimiz,sevgililerimiz.onlar da bizim için napıyordur acaba diyorlar mıdır?
-mutlulardır heralde.
-onlar da mutlu olsunlar.varlığımızla mutlu olamayanlar yokluğumuzla mutlu olsunlar ki bir zike yarasın gidişimiz.
-yaşanan onca şeye,pay edilen ekmeğe,birlikte ilk defa dinlenen şarkılara,
-ceptekini üleştirmeye,
-ilk aşklara,
-ilk reddedilişlere,
-salondaki çekyatta yattığımız eş dost gezmelerine,
-sırf ucuz olsun diye yediğimiz ketçaplı pilavlara,
-yoklukta içtiğimiz mantarı hep içine düşen şişesinden ucuz şaraplara,
-alayına isyan değil işte,alayının şerefine içiyoruz lan hadi.
-cam cama,can cana.
-şerefe!!
işler güçlerde ahmet kuralla murat cemcir arasında geçen bu rakı muhabbeti insana yazacak başka birşey bırakmıyor.ey siz kalbimi kıranlar hepinizin şerefine.
