intiharları direk orduya bağlamak sığ bir yaklaşım olur. yedek subay olarak askerlik yaparken bölüğümüzdeki askerler ve çavuşlar tarafından " komutanım veli'nin sevdiği kızı başkasına vermişler. kafası çok bozuk, bir şeyler yapalım, ona nöbet yazmayalım." gibisinden bir kaç olaya şahit oldum.
depresyon her insanın bir dönem mutlaka başına gelir. ancak sivilde iken insan dostlarıyla konuşur, maça gider, sinamaya takılır, içer, yüzer bir şeyler yapar ve depresyonun etkilerini en aza indirmeyi başarır. askerde böyle bir ortam yoktur. asker intiharlarının büyük bölümü kız meselesi yüzündendir. askerin sevdiği kızı birileri istemeye gelir, kız nişanlanır veya evlenir. asker ise 3-5 nöbetine gitmek zorundadır ve istediği an izin alıp memleketine gidemez; kısacası kışlasında hiç bir şey yapamaz.
bunalıma giren özellikle içine kapalı kişilerde intihar eğilimi daha yüksektir. bu nedenle silahlı nöbetlerde tek kişi nöbet tutulmaz, genelde 2 kişi olur. ama birisi intihar etmeyi kafasına koymuşsa anıtkabir'in önünde saygı nöbeti tutarken bile bunu yapabilir.
intihar ile ilgili istatistikler incelendiğinde eski sovyetler birliği'nden ayrılan; ateizmin daha yaygın olduğu ülkelerde intihar oranlarının daha yüksek olduğu görülür.
türkiye, dünya üzerinde intihar düzeyi düşük ülkelerden birsidir. ordunun her an elinde muvazzaflar hariç 500 bin silahlı askeri vardır.
"son 10 yılda intihar eden asker sayısı 934 , ülkede şehit olan asker sayısı 818."
934/ 10 = 93 kişi. demek ki her yıl 500 bin askerin içerisinden 93 kişi intihar ediyor. yukarıda vermiş olduğum tabloyu incelemişseniz şunu fark edeceksiniz;
" asker intihar oranları 10.000 'de 2'dir. bu rakam bütün dünya ülkeleri ortalamasından bile daha düşüktür.
asker intiharları türkiye intihar ortalamasının bile altındadır.
ancak bu intihar üzerinden ordumuzu yıpratmaya çalışan özellikle pkk ve sol örgüt mensupları hiç bir araştırma yapmadan sazan gibi bu konuya atlamakta ve sık sık gündeme getirmektedir.
