bahsi geçen toplum muhammet'i sevmek zorunda bırakılmış toplumun diğer parçasıdır.
bu toplum biraz daha şanslıdır- atatürk'ü sevmek için somut nedenleri vardır. zaman geçtikçe, başkalarının güdümünden kurtuldukça, sevmek kendilerine bırakıldığında onu sevecek bir çok nedeni kendi kendilerine de görebilirler ya da bulmak istemezler-bulmazlar ve atatürk'ü sevmezler; ama sonuç muhammet'i ve doktrinlerini reddedenlerinki kadar hazin değildir çok şükür.
"muhammet'i tanımıyorum- benim için bir şey yapmadı- kendimi yakın hissedebileceğim ortak bir şeyim yok- somut bir şey yok- hepsi birer hikaye olabilir-niye seveyim" diyenlere "kafirsin, atayistin, satanistsin, bulgur pilavısın" diye dalakları şişene kadar bağıran; mahalle baskısı yapan, düşüncelere bile ceza biçen hatta ne iğrenç ve aşağılık bir durumdur ki kapılara çarpılar koyup ayrıştıran, insanları yakan toplum mazlum ve hor görülen insan moduna girmekte sıkıntı görmüyor.
atatürk'ün doktrinlerinden beslenen modern (yobazlara rağmen)devletin her türlü artısından yararlandığı ve bu sayede bik bik ötebildiği halde hala iki yüzlü, vefasız ve akılsız kalmakta ısrar eden bu güruhun can sıkıcı ajitasyonlarından bıktım artık.
