obsessif bir insan olduğumu düşünmeye başladım. birisini severken ona şartlanmak gibi bir halt yiyorum, resmen kafayı takıyorum, bu bazen çok enteresan olarak, sevdiğim kızın babası gibi davranmama yol açıyor. hiç iplenmesem de, ilerde o beni sevmeyecek olsa da salakça ümitleniyorum. o ne kadar reddederse etsin, sürekli bir yerden kendime ümit kapısı çıkaracak kadar manyak bir insanım. karşımdakini boğuyorum sanırım.
