tartışmasız basın dünyasının duayenlerinden biriydi Birand.
şöyle yazılanlara bir göz atınca gördüm ki insanları yargılamaktan hele hele de ölmüş bir insanı yargılamaktan nasıl da zevk alan insanlar var hayret doğrusu.insanları farklı farklı kutuplara çekmekden nasıl da haz ediyoruz ülkemiz barış için bunca bedel ödemişken , bunca çaba sarf etmişken ve bu noktaya gelmişken hemde! hiçkimse dört dörtlük değildir, her insanın hatası sevabı vardır ancak bunu yargılamak hiçkimsenin haddi değil düşüncesindeyim. başkasının hatasını,günahını ifşadan evvel dönüp bir aynaya bakmak gerekmez mi? bardağın dolu tarafını görmek bu kadar mı zor? kaldı ki Birand akıllarda hep her kesimden insanla yaptığı röportajlarla ve tarafsız haberlerle, özellikle 28 şubat sürecindeki dindar halka yapılan zulüme karşı dik duruşuyla ve bundan ötürü andıçlanıp işinden-gücünden edilmesiyle, son iki yıldır hastalığı sebebiyle her akşam haberlerinin ardından halkdan dua istemesiyle,son anında bile barış için yazacağı yazıdan bahsedip bunun gazeteye yetişmesi için sarf ettiği çabası ile,güldüren gafları, renkli kişiliği rengarenk kravat ve saatleri ile akıllarda kalacaktır. Efendimiz (sav)' in "tebessüm sadakadır" Hadis-i Şerif'ini belkide en iyi şekilde karakterinde özümsemiş bir kişilikti Birand..
Allah rahmet eylesin, Mekanın cennet olsun..
edit : şu yazıya verilen eksileri görünce artık esfel-i safilin neymiş anlamaya başladım.