hayat koca bir arşiv aslında. bazen arşivlenmesini istemediklerimizin de bizden bağımsız kaydolması.koparıp atmak mümkün değil o koca hayat arşivinin tek bir sayfasını bile. bir şeyi yaşarsın, biter, silmek istersin belleğinden. shift+del+enter yapmak kadar kolay değildir maalesef. belleğinin derinine atarsın, unutmak değil belki ama en azından hatırlamazsın. sonra hani yaprak sonbaharda dalından kopup düşer, döner döner döner ve ayağının ucuna gelir ya, ya da omzuna çarpar. işte aynen öyle koparılan sayfada, bir yerlerden düşer, döner döner döner ve sana kendini gösterir. hayat gariptir. hayat bazen öylesinedir. ben bu yazıyı öylesine yazdım. böyle ve ya şöylesine değil.* kötü espri, öyle böyle değil fena kötü espri.*
