294.
-
mağazada çalıştığım dönemlerde, türk insanına özgü bir ortak nokta daha buldum. muhabbet neredeyse her insanla aynen şöyle geçiyor:
+ bu ayakkabının 43 numarası var mı?
- bi bakayım... yok malesef.
+ aaa. hiç mi yok?
- hiç yok efendim. azıcık olsa da versek keşke. *