Senden ayrılalı çok zaman oldu belki ama kokun hâlâ burnumda. ismin hâlâ rehberimde, aşkın hâlâ kalbimde, birlikte kurduğumuz hayaller sürekli aklımda...
Ben seni öyle çok sevmiştim ki yere göğe sığdıramıyordum seni. Aklımdan bir an bile çıkmıyordun. Her an aklımda anılarımız vardı. Sana delicesine aşık olmuştum. Biri bir şey anlattığında, anlattığı şeyi yarısına kadar dinleyip sonra hayaller kurmaya başlıyorum. Sürekli gözlerim dalıyordu. He bi de yatarken. O kadar çok yalnızdım ki sensiz üşüyordu bedenim. Sen yanımda yoktun, aklım hep sende. Ve telefonum sürekli titreşimdeydi. Sana mesaj attıktan sonra telefonu döşüme koyup gözlerimi kapatıyordum. Çünkü tatil zamanlarımızda -hatırlıyorsun- sabahlardık seninle. Evet meleğim, ta ki döşümdeki titreşimi hissetmeyecek derecede uykuya dalana kadar konuşurduk. Sabah kalktığımda ilk işim telefona bakmak olurdu. Bir bakardım en az 25 mesaj, fakat en az 15 i boş mesaj olurdu bunların. Ama olsun senden gelen boş bir mesaj bile çok özeldi bana. Sonra sen benden gittin bir yanım hep boş kaldı.
Biliyorum bu mesajdan sonra tekrar beraber olmak isteyeceksin ama olmuyor işte. O tek kelime ağızdan çıktıktan sonra iki kalp tekrar biraraya gelmiyor. Seni çok seviyorum. Kendine çok dikkat et.
