ailecek Fenerbahceli olsak bile Popescunun golünden sonra babamla salonun ortasındaki halay performansımızı asla unutamam.o zamanlar orta 1 deydik. futbola en merak sardığımız, her takımın taraftarının birlikte takıldığı, hayatın futbol olduğu zamanlar. maçtan sonraki gün beşiktaşlısından fenerlisine trabzonsporlusuna kadar herkesin galatasaraylılarla birlikte tezahurat yaptığınıda hatırlarım. güzel zamanlardı.
