hayal gucu kit olan sagduyuyu unutmus bir insanlarin fazlaca oldugu adaletsizliklerin girla gittiği bir toplumdayiz. evet elinden geleni fazlaca yapti ama ne için? peki kazanacaği neydi hiç birşey? yedi samuray filminin son cümlesi bile yeter bunu anlamak için:
"kazanmış görünüyoruz ama biz yine kaybettik aslinda. her zaman köylüler kazanir. savaş önemli degildir. onemli olan topraktir ve toprak köylülere aittir... her zaman toprak kazanir"
kendisi hakkında elestiri yahut yargilama yapabilme hakkını kendimde görmüyorum ama sadece sunu söylebilirim bir zamanlar bana tavsiye ettiği tiyatro yazari cok faydali oldu. bunun için bile tesekkur sonuna kadar hakediyor. insanlari birak rüyalarini görmeye devam etsinler, kendilerini kaziklamaya devam etsinler. yanilsamalar içinde bogulsunlar. ufak tefek seyleri kafalarina takip komplekslerini dişa vursunlar. ne yapalim hayat böyle idame ediyor... ve sakın geri dönme biten bitmiştir... istemesende defterleri önüne süreceklerdir...
