Nereye baksak müslümana zulüm,nereye gitsek müslüman aç sefil,
islama düşmanlık.Gerçi kime kimden ağlıyoruz ki,müslümanın müslümana
yaptığı ondanda beter.Maddi manevi müslüman müslümana eziyeti reva görmekte.
Gecesini gündüzünü zehir etmekte.Kendisine sevgi muhabbetle yaklaşırken
sıradan yaklaşımları daha çok sevmekte.Nerdeeee o eski insana saygı sevgi?
Nerde bir zamanlar ülkemin bir köşesinde acı çekerken birileri,ülkemin her yerinde bu ızdırabı
çekenler..? Onlarla ağlayıp onlarla gülenler..? Yok efendim artık öyle değil insan insanı
sevemez,severse çıkarı vardır çıkar için sever.Ya bu zihniyeti taşır ya da gerçekten
insan olan insan gibi seven kişiye art niyetle bakılır,bunun çıkarı vardır denilir.
insan sevmezse muhabbeti olmaz,insan sevmezse merhameti olmaz,insan sevmezse
insanlıktan çıkar,heleki müslüman müslümanı sevmezse işte böyle zalim küffar
zulmüyle müslümanlara hayatı zehir eder.Peygamberimizin bir hadisini hatırlayalım mı?
Ne diyordu O Yüce Resul (s.a.v.):
''islam alemi bir vucut gibidir.Bu vücuttaki herhangi bir organın
rahatsızlığı veya zarar görmesi nasıl tüm azaları huzursuz eder acı verirse
ümmetimden birinin ayağına diken batsa tüm islam alemi bu acıyı hissetmedikçe
iman etmiş olmaz'' demiyor muydu Habibi Resulümüz (s.a.v.).
Sevgiyle donansın dünya...
Sevgiyi kuşansın islam alemi.Yoksa daha çok zulüm çekenleri göreceğiz.
Kendi ülkemde bile kızlarımıza okul kapılarında zalimce davranılırken
seyre baktık,kılımızı kıpırdatmadık.Kafir zihniyeti at oynattı ve hala
yargı kalkanı arkasında bunu yapmakta.Ey müslüman dökül sokağa dökül küffarın
kapısına bakalımda görelim o zalimin hukukunu,insan haklarını...
Bırakın birbirimiz yemeyi,birbirimizin kuyusunu kazıp sınırlar koymayı...
