bugün penceremden dışarıyı izlemeye karar verdim gün boyunca.
hava hafif kapalı, yağmur atıştırıyor kahve yapacak halim yok.
üstüne hırka al kızım üşürsün, diyecek bir annem olabilirdi mesela.
isterdim, ama yok, olamazdı.
iki tane yutmam gerekiyor, ama bugün ölüm isteği diğer günlere göre çok az.
almasam,
almıyorum.
almadım.
sokakta iki çocuk,
sokakta yalnız kadın,,
sokakta elele giden çift,
şemsiyeli teyze.
gün battı, gece oldu.
saplandı yine beynime, sancılanıyorum, terliyorum.
engel olacak kimse yok, hafızam yerinde.
hala o köşe başında.
bir tane karşılar belki, mutlu olayım, öldüğümde tekrar doğuruyorsunuz bırakın mutlu olayım.
sessiz kapılar ardından, dünya pisliğine açılan evim.
üçer üçer indim, terledim, yağmurda ıslandım, kısa saçlarıma parmaklarımı geçirdim,
bulamıyorum, ikinci sokakta mıydı, hayır hayır hemen şu köşebaşı.
bekliyorum, dikkat çekmesem, geçirdim kapşonumu.
bekliyorum işte, işte o adam, gözlerinin içine baksam, tanır mı beni, o kadınım ben..
o değil, diğeri, fazla mutluydum hani, sarhoş olurdum genelde, elimde hep bir şarap şişesiyle uğrardım oralara,
saçlarım aynı renk, bakır kırmızı, ulu orta sevişirdim, her gün başka bir adamla gelirdim bu köşebaşına, benim o kadın.
işte yaradı geliyor, yaklaştı, aynısından desem anlar mı,
anlar,
anladı.
işte geri dönüyorum, bu kadar.
bu gece de bitiyor, hayır hayır ölme isteğim bugün derin bir uyku çekiyor.
bak mutluyum, uyumalı mıyım, kalbim eskisi gibi çarpıyor.
beni bana bırakın, bırakın aşırı mutluluktan öleyim, bırakın en sevdiğim gün de öleyim.
doğurmayın beni.
