baba edebiyat mezunudur. kızını arar:
b. : bu orhan pamuk olayına ne diyosun?
k. : şimdi o iş şöyle, böyle....
b. : yetenekli mi sence, üslup falan?
k. : işte baba böyle böyle...
günlerden bir gün baba yine arar:
b. : hrant dink olayına ne diyosun?
k. : işte baba...
b. : bakalım agop almaya başladım ben bi inceliycem.
k. : peki baba.
tekrar baba:
b. : şu çılgın türkler'e ne diyosun?
.
.
.
bazen de pek entelektüel diyaloglar olabiliyor anlayacağınız. ah baba her zaman aynı havada olmuyorum; ama seni seviyorum.*
