eli ağırdır ibnelerin. o zamanlar böyle televizyon reklamları yoktu. kendi hayal dünyamızda geliştirdiğimiz hınzırlıklarımız vardı.
şöyle bir anım vardır bu adam ile.
içine taş koyup sokaktan geçen arabalara kartopu atardık. şerefsizin evladı peşimizden sokağın başına kadar koşup tokadı patlatmıştı.
ben arkadaşıma çelme çakmıştım ki o düşünce onu dövsün diye.
şu an anlıyorum lavuk belki de arkadaşıma yaptığım kalleşlik yüzünden o şiddetle de vurmuş olabilir.
