aslında halkın çoğunluğunun çok destek vermemesine karşın petrol gelirlerinin halka gitmemesi yüzünden şeriatla yönetilen ve ortadoğu'da bulunan ülke. eskiden iran vatandaşı olup iran'da yaşayan dolayısıyla o baskı ortamının içinde bulunmuş 2 kişiyle konuşma imkanım oldu. özellikle daha çok sohbet etme imkanı bulduğum bayan 6 ay öncesine kadar iran'da yaşıyormuş yaşı 28-30 civarı. kendisiyle almanya'da tanışmıştım bu arada başı açıktı. biraz ülkesiyle ilgili konuşmaya çalıştım her ne kadar onun çok hoşuna gitmese de o bana türkiye ile ilgili sorular sorunca kültürü veya iklimi ile ilgili ben de, onun ülkesiyle ilgili sorular sorma hakkını kendimde buldum.
kendisi iran'ın şu anki yönetiminden nefret ettiğini söyledi. ayrıca bilmiyorum o mu abarttı ama halkın %80'den fazlasının bu çok sert islami yönetimden memnun olmadığını dile getirdi. halk memnun değil ama yönetimin başındakiler zaten yüksek petrol geliriyle silahlar üretimi yaptıkları için veya silah satın aldıkları için halk ses çıkartamıyor.
aşağı yukarı 4 milyon uyuşturucu bağımlısı, evlerin altlarında gizli şarap mahzenleri, dünyanın en yüksek beyin göçü oranı, petrol gelirlerinin yönetime ve askerlere gitmesi gibi gerçekler benim inanmamı sağladı.
iran'daki bu şeriat rejimi halk tarafından değiştirilemez değişse değişse dış mihraklar yoluyla değişir o da halkın istediği bir şey olur mu? orası muamma.
sonuçta ne islamcılar ne askerler ezilen iran halkı oluyor.
