herşeyden önce oturup bir düşün uzun uzun. ayrılık acısı çeken taraftaysan eğer, bu gösteriyor ki bu ilişkinin bitmesini sen istememişsin ve ben buradan da anlıyıyorum ki bitmemesi için de muhtemelen elinden gelen her şeyi yapmışsındır. işte olayın kilit noktası burası. sen canım kardeşim, sen elinden geleni yapmışsın ama olmamış, karşı taraf seni senin sevdiğin kadar sevmemiş, senin ayırdığın kadar büyük bir yer ayırmamış gönlünde. o yüzden ağlamayı kes artık. kendine gel. kafandaki acabaları çıkart. o seni istemedi. isteseydi eğer bu en aciz, en acınası hissettiğin vakitlerde dayanamaz gelirdi yanına. o yüzden kendini suçlamayı bırak. ellerini yaratana kaldır, önce bir tevbe et tüm yaptıkların ve hatta onunla yaptıkların için. daha sonra yalvar o rahmeti sonsuz olana çünkü şüphe yok ki tüm kalpler onun elinde. ve ayrılığın acısının, unutmanın verdiği kasvetli havaya dönüşeceği günleri bekle sabırla. sakın korkma, çok da uzun sürmeyecek aradığın huzuru bulman. yeter ki samimi ol duygularında.
