ilkokul 4 teyim,
o zamanlar deli gibi robokop falan izliyoruz. power rangers falan çok revaçta.
kış vakti böyle sonbahar da denilebilir. okuldan çıktık kur yaptığım kızla yürüyoruz falan eve kadar.
neyse ben bereyi indirdim çeneme kadar, sözde robokop gibi yürüyorum.
kafamdaki sanki çelik, bende robotum hesapta amınakoyim.
otuz saniye geçmedi gözümde şimşekler çaktı bi sızlama hissettim burnumda.
hassiktir...
burnumu bi arabanın bagajına çarpmışım. şarıl şarıl kanıyo ama.
nasıl bi rezillikti yerin dibine girdim, orda o an film koptu.
ağlamadım ama kopşa koşa eve gittim bi posta dayakta annemden yedim.
şuan yirmibeş yaşlarındayım, o gün bugündür sadece 1 kere bere takmışımdır.
o da ölmemek için zorunluluktan.
bilenler anlar, samsun kışın çok soğuk olur. öğrenciyken sadece 1 kere takmıştım orda.
ölene kadar da takmam sanırım.
boşa dememiş adam tüm alışkanlıklar çocukluktandır diye, harbiden öyle.
