papayı vurdular gözlerimin önünde..
sanırım, istanbul cevizlibağdayız. 4-5 sene evvel e-5 kenarı boyunca yapılan yeşil çimlerin önünde, yanan yeşil kundura plazasının karşısındayız. arabalar vızır vızır geçip gidiyorlar. asker desen değil, bürokrat desen değilim.. birileri bana direktifler veriyor. "ne yaparsan yap, onu koru. vurulmasın o!" diyor bana.. papa bağdaş kurmuş oturuyor, cevizlibağ çimleri üzerinde. etrafında bir yuvarlak etten duvar var sanki. ben de, çelimsiz bir vücuda bürünmüş halde uzaktan seyrediyorum.
sonra nasıl oluduysa, papa ile ben dar bir oda veya bir koridor benzeri bir yerde başbaşa kaldık. o sırada, papanın vurulup kanlar içinde kladığını gördüm. olayın şokunu atlatana dek, ekipler bu küçük odaya giriş yaptılar. sonra uyandım.
