efendim yaş o zamanlar 7 filan. kendi yaşıtım 2 arkadaşımı ve 6 yaşında ve 4 yaşındaki iki kardeşimi peşimden sürükleyerek komşunun tavuklarından birini aşırdık ve kömürlüğümüzde tuttuk 2 gün. şöyle ki komşunun birçok tavuğu vardı ve bir de horozu vardı. ve bu horoz tavuklardan sadece bi tanesinin devamlı olarak üstüne çıkıp tepişiyodu. öyle ki o tavuğu diğerlerinden ayırt edebiliyodunuz çünkü bi tek onun tepesindeki -ibibik midir nedir- kırmızı şey yana doğru düşüktü. her neyse tarafımca bu tavuğa zulüm edildiği gözlemlenmişti ve biz bu tavuğu kaçırdık işte korumak amaçlı. bizde kaldığı bu süre zarfında da tavuğa bahçeden solucanlar çıkartıp yedirdik ki ben bunu ayşegülün kitaplarında görmüştüm o zamanlar. her neyse ben bu haklı girişimin verdiği mutluluk ve güvenle anneme gidip "anne biz filancanın tavuğunu kaçırdık. horoz onu devamlı dövüyordu şimdi kömürlüğümüzde" deyince annem de sinirlenp bağırmaya başladı. "hemen o tavuk gidecek yoksa gider söylerim sizin götürdüğünüzü" filan deyince mecbur gittik bıraktık. bu sırada kadın da her yerde tavuğunu arıyormuş. tavuğu bırakmamızla horozun bunun tepesine çıkması bir olmuştu. o zamanlar çok üzülmüştüm dayak yemeye başladı yine diye ama meğer horozun en gözde tavuğuymuş kendisi. çocuk aklı işte *
