hatrı sayılır kimi tarihçilerimize göre, her ne kadar istanbulu alsa da, halk tarafından pek sevilmeyen padişahlardan bir tanesidir. bunun birkaç nedeni var;
bir kere, fetihlerin artmasıyla birlikte, yeni ele geçirilen yerleri türkleştirmek maksatlı zorunlu iskan politikası uygulandığından, memleketinden ayrılmak istemeyen vatandaşlar için olumsuz bir detaya sahipti. düşünülecek olursa torosların püfür püfür havasından, bosna dolaylarına yerleştirilecek bir aile için bu durum fazlasıyla can sıkıcı.
döneminde çok fazla sefer ve savaş söz konusu olduğundan sürekli bir asker ihtiyacı doğmuştur. halkın nazarında ikinci mehmed için bu da bir handikaptı. fatih sefere çıkmasa, vezirleri çıkıyordu. ilerleme mahiyetinde pek bir durgunluk olmazdı.
askeri harekatlar nedeniyle kaynak yaratmak için, halktan alınan vergilerde atrırıma gidildiğinden, bu da halk için bezdirici bir etmendi.
bu sebeplerden dolayıdır ki, sultan ikinci beyazıd tahta çıkmadan önce kendisine: "baban mehmed'e değil, deden ikinci murad'a benze ey oğul.. halkın sevsin seni!" diyerek tembih dahi edilmiştir.
