4. sınıftayken okul değiştirmiş, servisle anca gidilen bir okula geçmiştim. okul bizim başka bi yerde biz başka yerdeyiz, ha bir de okul servisi ayrı bir de okulun olduğu yerde gezen başka bir servis var. neyse ben bir gün okuldan çıktım, daha yeniyim ama hiç bir yeri bilmiyorum. baktım ilerde bir servis var ohh en ön koltuk benim dedim atladım servise. ama bir terslik var servis eve doğru gitmiyo. korkudan bir şey de diyemiyorum. sonra bu adam beni dolaştırdı en son durakta durdu,
-sen inmicen mi burası son. dedi
+ben x yerinde oturuyorum, oraya gitmicek miyiz? dedim saf saf.
-bu servis şehiriçi dışarı çıkmıyo, yanlış binmişsin sen. dedi beni tekrar okula götürdü.
ama okul bitti, oturduğumuz yer de en az 1(bir) saat mesafede. okuldan çıktım, yolun karşısında kaldırıma oturdum ağlıyorum. salaklığıma ağlıyorum. sonra bi araba durdu önümde;
-sen *'in çocuğusun di mi kızım?
+evet amca, servisi kaçırdım burda kaldım. ühüüü.
-tamam kızım gel ben götüriyim seni.
dedi aldı beni götürdü eve.
hayır koca servisi minibüs'le karıştıran aklıma mı yanayım?
o kadar yer dolaştın hiç mi aklına gelmedi inmek.
ha bir de servis beni okulda indirmemişti, okula kadar kendim yürümüştüm sanırım başıma güneş geçmişti ki günlerce hasta olmuştum...
