genelde marıfet yaptığını sanan bebelerın abukluklarıdır.
misal verelim derhal kendımızden:
dört adet özentı genc itina ile secılır. son sınavdan sonrakı bos derste okulun hemen arkasındakı sıgara içilen sokak arasına gidilir. bütün hocalar da bilir orayı,lan mal ne işin var di mi? neyse efendım. bu gencler akılları sıra dağitacak ya, güpegündüz forma ile bira alıp o bahsı gecen mekanda içilir. hergün sigara içerken sizi gören teyze bu sefer yaygarayı koparır, yuh artık bir de çoluk çocuğun önünde içki mi içiyorsunuz diye.
bu kadınla makara yapılır falan.
sonraaaaa...
tam içkiler biter, çevreci dallamanın biri (bu ben oluyorum) çöplerı bır arkadasın cantasına koyar.
bu esnada kalkılır.
ancaaaak
müdür yardımcıları ve müdürden oluşan heyet tam karsınızda durmaktadır.
gerisi şöyle olur efendım. bu dört dallama ders olarak inanılmaz basarılı olduğu için ağlarlar zırlarlar müdür affeder.
kimseye söylememek kosulu ile.
müdür bas yardımcısı ise cantaları arar, çöpü bulunca gülme krızıne girer. çevreciliğim bir kez daha ödüllendirilir.
üçümüz yavsak yavsak ağlarken bir adet öküz ise sarhos kafa hocalarla dalga gecer. ki kendisi şu an çapa diş hekımlığınde.
bahsı gecen bu dört maldan üçü çapada biri marmarada.
müdürler geleceğe yatırım yaparlar ve bize ceza vermezler. bize de bu mallığa hayat boyu anlatıpğ anlatıp gülmek düşer.
