ilk çıktığı dönemler o kadar seyredeni oldu, o kadar öveni oldu ki seyredeyim dedim.
dizinin neresine denk geldiysem artık. lavuğun biri almış eline viskiyi, boş boş duvara bakıyor. arada triouivvv triouivvoovv şeklinde müzik giriyor, her volüm yükselişinde viskiden bir yudum alıyor bu lavuk. lakin viski yudumlama dışında herifte kıpırdama yok.
müzik girince bir şey olacak diye bekliyorsun. abartısız herif tam 15 dakika viski yudumlayarak boş boş duvara baktı, akabinde de reklam girdi. "allahtan seyretmiyorum bu diziyi" dedim.
aradan baya bir zaman geçince bir gün özetine takıldım nedir, ne değildir? belki bana kötü bir bölüm denk gelmiş olabilirdi. kamyonetin arkaya bu lavuklardan biri çekmiş mitralyözü zebil gibi mermi yağdırıyo. (mekan da beykozmuş). ulan beykoza jandarma bakar bikere. dinlemez öyle polat molat. skertir mermi sıkanı. "Jandarma bölgesinde nah yaparsın sen onu" deyip kanal değiştirdim. (zaten görüntü de o kadar yapmacık, o kadar komikti ki. hiç ciddiyet yok) bir daha ne kurdu ne vadisini ne de ırağını seyrettim.
neymiş, gerçek konulardan bahsediyormuş, yok yaşanmışları almışmış. geyik milletiyiz ya, kahvehanelerde yaptığımız "haliçin dibi silme altın, japonlar çıkaracakmış bedavaya ama bizimkiler izin vermemiş" tarzı geyiklerin dizi haline getirilmesi insanımızın hoşuna giti demek ki. yoksa reytingi nasıl yüksek olabilir ki?
