geçtiğimiz haftasonu ailece gittiğimiz ziyarette yaşanan diyalogtur. olayın özü, kahve içip bir şeye ihtiyaçları var mı diye gidip, mangal yaktığımız ziyaret.
- kızım, şu kalan tavukları eve götürün. acıkınca yersiniz. (annem, eşime diyor)
- yok anne, bir sürü yemek var evde. sizde kalsın yersiniz.
- vallahi olmaz. paket yapacağım, eve götüreceksiniz.
- peki, tamam.
ardından bana;
- oğlum tatlı yesene.
- tıkandım annem daha ne yiyeyim.
- vallahi olmaz. paket yapacağım, eve götüreceksiniz.
bir süre sonra,
- neden meyve yemiyorsunuz?
- anne yapma, etme çatlayacağız.
- vallahi olmaz. paket yapacağım, eve götüreceksiniz.
- kahve yapayım mı size?
- yok anne. paket yap, eve götürelim.
