Bugün bir bayanla karşılaştım. Bana karşı çok asiydi. Elimdeki sigaradan bir duman alıncaya kadar sürdü bu bakışma. Daha sonra ben ortamı terk ettim. 4-5 adım yürüdükten sonra sigaramdan son bir duman alıp yere attım. Ağır bir şekilde kafamı arkaya çevirdiğimde tekrar göz göze geldik. Bu sefer ona karşı adım atarak kulağıyla omzunun arasına yavaşca sokuldum. Hafif bir ses tonuyla gözlerinin ne kadar güzel olduğunu söyledim ona. Bir an irkildi ve elleriyle tenime dokundu. Sol göğsümün üzerinde ki elini yavaşca omuzumun üzerine doğru çıkartmaya başladı. Derin bir nefes alıp sakin olmasını gerektiğini söyledim. Teni çok soğtu, sanki bir hayal gibi. Tutup sarsam ellerimle içimden geçip gidecekti.
Güneşin doğmak üzere olduğunu farkettim. ben ona yüzlerce şiir okumuşken o hala sessizliğini koruyor. not kağıdına bir satır mutluluk yazıp, koydum ellerine. sanırım benim artık gitmem gerekiyor.
Gün doğumu.. ve ben hergün doğumunda olduğu gibi yine evime yakın bir duraktayım. Gözlerim güneşin ışığından kamaşıyor, adeta heryer altın sarısı. Henüz 15 dakika önce gördüğüm lal kız gibi..
Dönüp gitsem onu terkar aynı yerde bulabilirmiydim ?
Zamanı artık anlık yaşıyorum. aklıma gelen ilk şeyi yapmak. belki bir sandala binip hüzün yakmak belki de bir ateş olup can yakmak.
O an Otobüs geldi. Durakta epey yolcu var binmeleri uzun sürecek. Hala dönüp gitmeye vaktim varken gitmelimiyim?
Sessizce sıramı bekledim ve otobüse binip şehri terk ettim.
