dil anlatım hocamızın sınav yapacağı kitaplardan biriydi.ilk başta yazarın tipine falan bakıp ''öff menopozlu karı kitabı la bu'' diye düşünmüştük sınıfça ama sonradan kitap özellikle kızları etkisi altına aldı,ben de dahil *,yeraltı edebiyatı okuyan kadındım ben be!
ama tuna olmayı da biliyordum,imkansız aşkı.ve çok düşünmeyi,düşünmekten delirmeyi...
--spoiler--
iç savaş halüsinasyonu görmek istemem ama
--spoiler--
aras-ada aşkı pek masalsı da,ben asıl mabel'e yani tuna'ya takıldım daha çok,bir de meriç ve şair dayıya.kitap sadece bir aşk romanı olarak görülmemeli aslında,insan psikolojisine dair çok güzel detaylar var.sessiz aile kızı olarak görülen meriç'in kendi içinde tutkulu ve ne istiyorsa sahip olan bir dişi olması,asiye'nin ailesinden gördüklerinin onu bir canavara dönüştürmesi,kıskanılan ada'nın ise sadece zeki bir insan olması.
