Hiç kimse kalmadı bu şehirde senin kadar,
Ve Hiç kimse yaşamadı içimde senin yaşadığın kadar ,
Gelmeyişinin bilmem kaçıncı günü,
Parklar yalnız olmalı bugün,
Salıncaklar küs, hiçbir balon,
Gökyüzünde uçacak kadar sağlam kalmadı
Bu şehirde
Sen gittin gideli çocuklar kimsesizlikten çürümüş elleriyle
Silik bir geçmişi taşıyorlar kentin kirli sağnaklarına
Kısacık tarihlerine sığdırdıkları düşlerini kaptırmamak için
Düzenbaz bir sevgi satıcısına ölüm sıçratarak
Geçiyorlar aydınlık caddelerden
Aşk can çekişiyor zaman ölümü okuyor
ve ben inatla seviyorum seni..
