yalnızlığın treni kalktı.. son yolcular gözü yaşlı baktılar geçmişlerine. daha fazlası istenemez artık sonsuzluk için. dokunulması zor o ellere.. bir melodi kulağımı parçalarken, umut hissizleri içimde. zaman bana mı yoksa, dengesizliğe mi akıyor?
başkasını kırarken, geri çevirirken düşünmedik mi acaba ne yaptık biz diye? hayır asla düşünmedik. kendimiz için egolarımız için yandık. yanmak zevk verir dedik, yanıldık!
