''bir de, pek kafaları işlemeyip, beden işlerinde çalışan insanlar vardır. bunlar da beden güçlerinden faydalanmak istediklerinden, bu güçlerini ücret karşılığı satarlar, aldıkları paraya gündelik, kendilerine de gündelikci denir...tabii onların tuz zeytin, peynir gibi katıkları da olacak. soğanla, lahanayla köy yemekleri pişirecekler...bir yandan mersin yemişi ile palamudu küle gömecekler, bir yandan da azar azar içecekler...barış ve sağlık içinde böyle tabii bir yaşayıştan sonra, ihtiyarlayıp ölecekler: ölünce de aynı yaşayışı çocukları sürdürüp gidecek''
