ibretlik paylaşım mücahit. kendisine verilen sınırlı zeka ile, kulun allah'ın peygamberine şerefsizce dil uzatmasıdır. ne kadar yazık! alemlere rahmet olarak gönderilen ve her peygambere bir kere nasib edilen geri çevrilmeyecek dua hakkını ümmeti için ahirete bırakan bir peygamberi yadırgamak ne kadar da kolay. elbette biz kullar her şeyi idrak edemiyoruz. idrak etmekte zorlandığımız ve bir mantığa oturtamadığımız düşünceleri özür dilerim ama siktiriboktan bir şekilde "hmm o zaman böyledir bu" diyerek sonuçlandırmamız acizlik değil midir? hep düşündüğüm bir şey vardır; özgürlük ne kadar güzel! ama özgürlüğünde fazlası zarar işte. zira bi at kafası çıkıp benim rabbim, peygamberim, kitabım ve kutsal değerlerim hakkında atıp tutuyor ama bir yaptırıma uğramıyor. böyle zavallıların defolup gidip iran da yaşamalarını istiyorum. bak bakalım o zaman neler oluyor. sen daha o hastalıklı düşüncelerini dillendirmeden gör bak başına neler geliyor. anca o zaman anlarsın özgürlüğün kıymetini. bildiğin kazığa oturturlar adamı. al sana özgürlük, inan özgürlükten ölürsün...
