yazmayı pek istemezdim ama madem giriştik işi bitirelim;
istanbul izmir yolculuğu yapıyorum, yanımda 65 yaşlarında bir amca var hoşsohbet gittik baya 300 km kadar. ama amcanın bir problemi vardı. gerçi insanlık hali ama gerçekten o gün koku alma duyumu kaybettiğimi düşünmüştüm. amca yaklaşık 5 dakikada bir yellenmek suretiyle otobüsü birbirine katmıştı. muavin de bebeğin birisi altına yaptı diye parfüm sıkıyordu. iki koku birbirine karışınca o gün oksijen namına aldığım havanın yarısı metan yarısı parfümdü. yolculuk bittiğinde şöyle derin bir nefes alırsınız ya hani o be sonunda bitti diye. ben o derin nefes alma olayını yarım saat kadar yapmıştım.
