osmanlıca türkçe yi arap alfabesi-ya da elifbası diyeyim de mutlu olun- yazma işlemidir. aslında arap harfleri öyle çok zor filan değildir, ancak türkçe gibi seslilerin büyük önem taşıdığı bir dili hala arap harfleriyle yazmayı savunmak için ya deli ya sarhoş olmak lazım. bir de cahilin biri japonca demiş; lan japon harfleri zaten japon fonetiğine karşılık gelir sen arami misin de bu örneği veriyorsun?
arap harfleriyle bu dil eksiksiz ve içeriksel karışma olmadan yazılsaydı enveri harfler çıkmazdı. kaldı ki o da ilaç olmamıştır. bakınız olmamıştır yazdım, şükredin ki bugün latin harf sistemi kullanıyoruz, böylelikle olmamıştır mı ölmemiştir mi yazdığımı anlamak için tüm cümleyi okumak zorunda kalmıyorsunuz.
açın biraz codex cumanicus filan okuyun da türkçe neymiş öğrenin.
ben demiyorum ki türkçe için en uygun harf sistemi latin harfleridir. morfolojik olarak hangi dile yakın ise onun kullandığı alfabeler arasından seçmek, yahut inşa etmek yöntemiyle alfabe edinilir.
harf devrimine saldıracaksan bari biraz ölçülü at, yok hazinemiz varmışmış, ne hazinesi? ilmi büyük olan adamlar en son 17.yy ortalarında eser verdi. kaldı ki o eserler de ya teoloji yahut da sınırlı bir felsefi-coğrafi terminolojiyle sınırlı. 50 senelik kelimeyi anlamıyormuş paşa! harf devrimiyle bunun ne alakası var?
yok sadece 2 memleket alfabe değiştirmiş bilmemne. alfabe ne lan? alfa, beta, gamma, delta... eee?
sözde çin değiştirmiş falan fişman. pei desen, wei desen, mandrin desen hou chou desen bön bön bakar sonra, sadece çin çünkü. gidin önce tarihinizi okuyun, sonra konuşun, çin tarihini sonra okursun.
