her gece ansızın açılıyor gözlerim yanım bomboş ıssız bir soğukluk bana eşlik eden, oysa ben annemin sevgi dolu sıcaklığıyla uyumaya alışmışım, aslında o uyuduğumu sanırdı ben onun hasta olduğunu bilirdim başımı göğsüne koyar soluk alışını dinlerdim hep her sabah şükrederdim bugün de annem hayatta diye akşam okuldan gelince zili çalarken tedirgin olurdum annem biraz geç kalınca ne zaman telefonum çalsa içten içe korkardım annemle ilgili kötü bir haber mi diye
annemin bilmesini isterdim ki her şeyin farkındaydım annem, küçük bir kız çocuğuydum ama her şeyin farkındaydım öksürünce kan tükürürdün hep sebebini bilirdim de sana sarılmaya cesaret edemezdim üzülürsün diye hep bir çocuk gibi davranmaya çalışırdım canın daha çok yanmasın diye çok pişmanım annem keşke daha çok sarılsaydım sana daha çok öpseydim gül yüzünden
şimdi büyüdüm büyüdüm de sen yoksun çok özledim tarifi yok...
