ben şu anda senden uzakta uykusuz ve bu kadar sigara içiyorsam bunun tek sebebi sensin anne.
ben bu akşam hiç olmadık bir şekilde fırlayıp o evden çıkmışsam bunun sebebi sensin anne.
o melek gibi babaannem arkamdan feryat figan o halde agladıysa sebebi sensin anne.. ben bugün seni kırdıysam, sana bu denli bagırdıysam, seni öpmeden o evden cıktıysam, arkamdan agladıysan falan da sebebi sensin anne. asla yapmazsın biliyorum ama o aynaya bak ve "ben kızıma napıyorum senelerdir"? de. çok seviyorsun eyvallah, en iyisini istiyorsun benim için eyvallah, tek çocuguz beklentilerin hep bende buna da eyvallah, senelerdir maddi anlamda isteklerimi karşılıyorsun buna da eyvallah.. ama ben senin evladınım, kölen degil..senin olamadıgın hiçbir şeyi ben olmak zorunda degilim. artık dayanamıyorum anlıyor musun? hani gitmiştim ya dünyanın öbür ucuna! 1 gün aramasam deliriyordun ya! senin için döndüm ben anne.. ben orda kalmasını çok iyi bilirdim, kalırdımda..sen tek çocugunun yolunu gözleme, annen gibi gözlerin arkada kalarak ölme diye geldim..ama ben sana torun vermek, hayallerini gerceklestirmek zorunda degilim anlıyor musun? milyarlar kazanıp benimle övünmeni istemiyoruum! istedigin gibi biriyle evlenmek de! beni rahat bırak artık yeter buraya kadar..senelerdir saygısızlık etmemek için elimden geleni yaptım, sustum.. son zamanlarda hiç cevap vermedim sana ama bugün beni delirttin be kadın! acımasızlıgından, sertliginden bıktım anlıyor musun? koşup arkamdan geldin ve "böyle mi gideceksin, beni üzüyorsun" dedin ya.. sen üzülmezsin anne. sen asla benim kadar üzülemezsin! ben sustum sen öyle deyince. ama evet anne bu kez böyle gidicem. sana sarılmadım, öpmedim..o 2 saatlik yol bitmedi haftalar gibiydi..aglamaktan içim çıktı..beni seneler sonra o sekilde bir krize sokmayı nasıl basardın! saatler oldu ancak kendime gelebildim! biz seninle hep tartışırız ama bu kez farklıydı! umarım bu farkı anlamışsındır! 1 saattir beni arıyorsun, acmıcam anne telefonlarını! senin daha fazla beni yıpratmanı istemıyorum.. cok sevmenin zararını cekiyorum belki de.. bak gör işte bu ikimizi de yakıyor..beni bu kadar sevme anne anladın mı ben kaldıramıyorum!
cunku senin bitmek bilmeyen hırsın, başarıya olan açlığın, minnettarsızlığın, çok bilmişliğin, laf sokmaların, kıyaslamaların, beklentilerin, baskılarınla ben artık başedemıyorum anne.. evet bugün sana çok öfkeliyim anne! bugün birilerini parcalamadıysam, bu evi baştan aşagı kırıp dökmediysem yine sen üzülme diye! ama benden bu kadar, bugün milattır. bence kendine yeni bir evlat edinmek için ya kapıları çal ya da gec oldu ama babamla takıl. cünkü benden sana artık hayır gelmicek anne.. ben yoruldum, bittim anlıyo musun! haberin yok ama yakında da buralardan gidicem..cok merak ediyorum o bitmek bilmeyen "emir cümleleri"ni kime söyliceksin ben gidince..
üzgünüm ama bazen kırılman gerekirse kırılırsın anne..
anne de olsan kırılman gerekliydi bugün ve kırıldın.. umarım huzurla uyuyabiliyorsundur şimdi! umarım biraz olsun benim yerime koymuşsundur kendini, düşünmüşsündür biraz! bugün bana tokat atamadın üzgünüm.. lisedeki savunmasız kız yoktu karsında cunku! bugün sözlerimle, o evden öfke dolu, gözü kara çıkışımla şok oldun ve tokat atan bendim bu kez sanırım! ama bu hayatın bana getirdiği zorlukları ve beni gercekten anladıgın gün, beni olmak istedigim sekilde kabul ettigin gün seninle aynı dili konuşucaz anne, yoksa benim sadece sesimi duyucaksın bundan sonra..zaten her özledim deyişinde ikide bir atlayıp geldiğim evine uzuuuuun bir süre gelmicegimi söyledim sana bugün! sende yanıma gelme "özledim" falan deyip cunku bizim artık ayrı hayatlarda yaşamamız gerek anne..en azından bir süre, tıpkı eskisi gibi..zorlamanın anlamı yok.. ben yine de seni köpekler gibi herseyden cok seviyorum. ama bugünü ve bana yaptıklarını unutmıcam anne! üzgünüm.. çok hemde..
