itiraf ediyorum:
- ikinci öğretim öğrencisiyim, akşam başlayan derslere zor yetişiyorum ve derse girmeden bir tane sigara yakıyorum.
- her gün havuzlu bahçede bir tane sigara içmezsem o gün kötü geçecekmiş gibi hissediyorum ve bu duygudan kurtulamıyorum. onun üzerine kahve alıp, bir sigara daha yakıyorum.
- bazen öyle bir an geliyor ki, en yakın arkadaşımı aramak için elim telefona gidiyor ama son anda vazgeçiyorum ve bir sigara daha yakıyorum.
- kendimi ifade etme güçlüğü çekiyorum ve bir tane daha sigara yakıyorum.
- birine, bir şeye kızdığımda içimde oluşan defolup gitme hissi birden artıyor. sonra gidecek yerlerin belli olduğunu düşünüp, bir sigara daha yakıyorum.
- bursa ya gidip geldiğimi bilen bir arkadaşım her defasında benden kestane şekeri getirmemi istiyor. ben de sürekli unutuyorum. geçen hafta otobüsten inmeme bir saat kala mesaj atıp hatırlattı. mesajda ' bana kestane şekeri al' demişti. ben de istanbul dan aldım, verdim, yedi. niye aksaraydan aldığımı merak etti. son mesajda şehir kısıtlaması olmadığını söyledim, güldük. bir sigara daha yaktım.
- son olarak şunu söyleyebilirim ki, hayatta bir çok şeye üşendim ama yaka yaka biten sigaraların yerine yakacak sigara almaya üşenmiyorum.
