bir kaç sene evvel datçaya gittiğimde kaldığım pansiyonun sahibi kadına -sizin bir can yüceliniz var ne güzel, dediğimde -amaan can yücel dediğin çişini tutamayan bi sidikliydi ayol, çiş kokusundan kimse gitmezdi yanına cevabından ne kadar sevildiğini anladığım şairin, öldükten sonra da değişmeyen makus talihidir.