9 10 yaslarındayken her çocuk gibi pokemon asıgı olan ben 'babamın ingilterede pokemon fabrikası var' kızın pesinden ayrılmaz olmus, yazın bana bir pokemon getirmesi için onu ikna etmiştim.istdiğim pokemon pidgeottoydu.her aksam uyumadan önce pidgeotto nun üstüne binip havalarda uctugumu hayal eder,kendi çapımda sevinirdim.bütün bir senem bu sekilde geçtikten sonra malum yaz geldi ve kız yasadıgımız sehirden habersizce ayrılıp gitti.baska bir yere tasındılar. her seyden habersiz ben yinede beni unutmayıp pokemonumu gönderdiğini sanıp her sabah çatıya çıkıp evin üstünde uçan kuşların benim pidgeottom olup olmadıgını anlamaya calısırdım.acı gerçekle beynim normal bir insan gibi düşünebilme kapasitesine eriştiği zaman yüzleşecektim.
edit:evet bu kadar salak bir çocuktum ben küçükken sonradan açıldım
