Bakmaktan artık ürperiyor bedenim. Gözlerimin tutsağıyım. Bakınca derinliklerdeki her şeyi gün yüzüne çıkaran gözlerimin, gözlerinin tutsağıyım bugün bir esaret mevsimindeyim. Ellerimle hapsettim kendimi sonsuzluğun göbeğine sonsuzluğun umutsuzluğunu yaşamak, ah ne acı
Değer mi? Yaşananlar her ne kadar güzel de olsa değer mi? Yine geldi, eski sözlere kilitlendi yüreğim:
sevda seninle beraber olmak mı? Sevda senden uzakta senin gibi yaşamak mı? Sevda esir etmek mi? esir olmak mı? dememiş miydim? Çözümünü bulamamışken; aynı soru yine dikildi önüme .
Yaşananlar güzel anlatamadıklarım ise inan paha biçilemez... anlatmalı mı yaşananları yoksa anlatmadan sadece yaşamalı mı doğayla beraber
Gözlerimdeki pusu sil bugün. Bilinmezliklerden kurtar. Anlamlandıramadıklarımı anlat. Kalem senin bugün Sen yaz
