her hafta rutin olarak tekrarlanan ve o zamanlar farkına varamasam da bugüne hoş bir anı olarak kalmış saatlerdi. banyodan çıkılır, sobanın önünden ısıtılmış pijamalar alınırken başladı mı başlamadı mı diye bir göz atılır acele giyinilir ve salonun televizyonu en iyi gören bir koltuğuna kıvrılınırdı. sonra kapıcı cafer, sabri bey, tak tak, katil, baykuş falan derken kıvrıldığım yerde dizinin sonunu getiremeden uykuya yenik düşdüğümde çok görülmüştür benim.
