musevilik ve islam şeriatında yenmesi yasak olanlardan.
inananlar bu hayvanın etini allah haram kıldığı için tüketmez. hijyen, kıskançlık vs. bilimsel ya da her neyse sebep arayanların durumu kendilerini bağlar.
e mantık nerede mi? bugün semavi dinler denilen ibrahimi dinlerde, görülmeyen bir yaratıcıya rab olarak iman edilmesi durumu söz konusu olduğundan; dinlerde yasaklar, pozitivist inkarcıların mantık aramaya başladıkları mevzular içinde son sıralarda bile olmamalıdır.
yani, bir insan görmediği bir varlığın rabbi olduğuna, bu rabbin ona elçileri aracılığıyla ulaştığına ve önüne nasıl yaşaması* gerektiğiyle ilgili kabul etmesi gereken bir yol koyduğuna inanacak ve mantık sahiplenicileri şüphe etmeye o yoldaki taşlardan mı başlayacak? Sanıyorum bu davranışta metodolojik bir sorun olduğu aşikar.
Öyle sanıyorum ki şüpheciler için asıl mantıklı hareket, pek çok deneycinin de zaten uğraştığı gibi varlığın kökeni ile ilgili araştırmalar yapıp "ne'yiz? nereden geliyoruz?" gibi sorulara cevap aramak olacaktır. Zira, yaratılışçılar bu sorulara hoşumuza gitsin ya da gitmesin yanıt bulmuş -hadi düzeltelim-, bu soruların cevaplarına iman etmiş durumdadırlar.
