bazen insanı aile meclisi karşısında mahcup duruma sokar bu diyaloglar. kuzenimle yaşadığım bir tanesi;
- abi mu ne? (kitabı göstererek)
+ ananın amı o.
- hie?
+ ananın amı ananın amı. söyle bakim.
- hananınamı.
akşam evde dayımlar, yengemler, erkekli, kızlı kalabalık ortamda sohbet ederken çocuk elinde kitap,
"hananınamı hananınamı" diyerek ortama daldı. kitabı da dayıma uzatıp, "babba, hananınamı hananınamı" dedi. hiç çaktırmadan kalktım içeri geçtim hafif gülümseyerek. nasıl bir mahluk bu bebeler ben anlamadım, disket gibi piçler. ben ne bileyim ezberleyeceğini.
