çok yalnızım be..
sanki terk etmiş beni bütün sevdiklerim, bir başımaymışım gibi hissediyorum. kimsesizmişim çaresizmişim gibi... hiç kimseyi kabul etmiyorum neyin yiğitliğini yapıyorsam, neyin cesaretiyse bu.
sessizce gelip geçen insanları seyrediyorum... kimseye kal demiyorum. kalanları da kovuyorum git istemiyorum diye. ne yapmaya çalışıyorum inan bende bilmiyorum.
o kadar çok alışmışım ki yalnızlığıma, mutluluğa tercih edebiliyorum. hiçbir şeyi umursamadan nasıl bir denize atıyorsam artık kendimi..
