itiraf ediyorum hayatımda ilk defa fortlandım sözlük. şu an gülüyorum geçiyorum ama sabah sinirden ellerim titriyordu.
uyku serserimi karıştırıp vezneciler otobüsü yerine eminönü otobüsüne binmemle başladı herşey. fatih itfaiyede iner ordan yürür olmadı tekrar otobüse binerim diye kafamda planlar kurdum. bi süre sonra edirkapıda kalabalık hücmuyla bir arada bir dere kalıp itilip kakıldıktan sonra, koşarak otobüsün başına ilerledim ve boş bulduğum ilk koltuğa atlamak suretiyle oturdum. arkamdan sakince bir adam gelip bildiğimiz odun gibi tepemde dikildi. derken arkadaş omuzuma sabah erkesiyonunu tanıttı. he bu kısım komik. abicim napıyosun sen bakışından sonra, aman zaten inicem bari burda iniyim diyerek bir durak sonra indim. ucuz attlattım diye düşünüp otobüs beklemeye koyuldum tekrar. gelen ilk vezneciler otobüse yine koşmak suretiyle bindim. derken arkamda bi poşet hissettim. hayır poşetin orda yer alması garip anca 2m'yi geçmiş bir boyda adam olucak ki eli o hizaya gelicek. baktım el falan da gidiyo allah ne verdiyse bağırdım. baktım yine aynı adam zaten üşenmemiş gelmiş. takan oldu mu bağırmamı? olmadı. adam da gayet sakin geçerken yanlışlıkla çarpmış gibi pardon diyip arka tarafa ilerledi. sinirden gülmeye başladım. he şimdi bunları rahatlama amacıyla yazıyorum böyle şakalı makalı ama genelde hiç bir erkek karşı cinsten birinin, ona onun isteği olmadan dokunması veya aklından bu tür şeyler geçirmesinin ne demek olduğunu bilmez. çoğu da anlayamaz. hatta olsa övünç kaynağıdır. kadın olmanın zorluğu burda başlar. böyle ufak bir olayda bile böyle psikolojisi sarsılmış bir duruma geldiysem, tecavüz gibi birşeyi aklımın ucundan bile geçireremem. ama ne yazık ki, insanların ufak tepkiler verdiği hatta hiç tepki vermediği birşey olup çıktı bunlar. ne diyim herşeyin hayırlısı.
